جنگل همه شب سوخت در صاعقه ی پاییز

از آتش دامن گیر ای سبز جوان برخیز

برگ است که می بارد!چشم تو نیبند کاش

این منظره را هرگز در عالم رویا نیز

هی هات...نمیدانم این شعله که بر من زد

از آتش «تائیس»است یا بارقه ی «چنگیز»!

خاکستر من دیگر ققنوس نخواهد زاد

وان هلهله پایان یافت این گونه ملال انگیز!

تا نیمه چرا ای دوست!لاجرعه مرا سرکش

من فلسفه ای دارم یا خالی و یا لبریز

مگذار به طوفانم چون دانه به خاکم کش

شاید که بهاری باز صور تو دمد برخیز 

سلام.

وب من در میهن بلاگ همچنان وب اولمه و رمانی که اونجا میذاشتم ادامه داره.

اینجا می خوام رمان جدید بذارم.

به زودی در موردش حرف می زنم.

تا بعد.